Een vakantie-in-eigenland-wandeling door het Land van Herve, grenzend aan de Ardennen. Een mooi stukje Luik gelegen aan de Vesder met onderweg de charmante en historische stad - Limbourg. Verschillende vrije passages door enorme weilanden en steile paadjes in het bos van Saint-Jacques met een technischer stukje aan de rotsen van Nez de Napoléon.
Vandaag op ontdekking doorheen een stukje vallei van de Vesder op de grens van de Ardennen met het Land van Herve. We zakken af naar het noordoosten van de provincie Luik op ongeveer 20km van de Duitse grens. Met de trein geraak je er vanuit Verviers-Centraal richting Welkenraedt & Aachen, waar je deze lus-wandeling kan starten vanuit het station Dolhain-Gileppe.
Via Rue Du Vivinal komen we na 400m aan de eerste Passerelle (Du Moulin) over de Vesder (Vesdre of Weser). Deze rivier van 60km lengte ontspringt in de Hoge Venen nabij de Duitse grens om via de Ourthe uit te monden in de Maas. Spijtig genoeg zie je hier in Dolhain nog steeds de sporen van vernieling en leegstand die de overstromingen van juli 2021 veroorzaakte. We zigzagen door de kern van Dolhain waar we opmerken dat er maar enkele mensen terug zijn gekeerd in het dal. Via enkele steegjes, haar Notre-Dame de la Visitation en de Passerelle de L' Electricité verkennen we een 3 tal kilometer van deze Vesdervallei. We zien in de verte op een bergkam de kerk van Limbourg of Eglise Saint-Georges de Limbourg verschijnen, waar we onze tocht door een weiland met duizenden paardenbloemen verder zetten naar de volgende brug.
Aangekomen aan Pont Des Anes maken we voor de derde keer de oversteek van de Vesder, om een klimmetje in te zetten richting de onneembare stad Limbourg. Een stad die omstreeks het jaar 1000 werd gesticht en de hoofdstad vormde van Hertogdom Limburg ten tijde van het Heilige Roomse Rijk. Ondertussen uitgegroeid tot een stad met de volle 5500 inwoners, maar vooral één van de mooiste dorpen van Wallonië (volgens beauxvillages.be). Dit eeuwenoude fort gelegen op een rots wist een resem van schatten aan uitzonderlijk erfgoed te bewaren, waardoor je precies opnieuw de Middeleeuwen mag meemaken. Zo heb je het Saint-Georgesplein en de 14de eeuwse Saint-Georgeskerk, het 17de eeuwse L'Arvô dat fungeerde als stadhuis en gerechtsgebouw, de Fontein van de Maagd en de oude stadsmuren met delen uit de 11de eeuw. Deze oude vestigingsstad biedt buiten zijn charmante dorpsplein met een leuk terrasje, ook nog enkele prachtige uitkijkpunten over de vallei van de Vesder en het Land van Herve.
We verlaten dit prachtige stadje via Chateau Poswick en een stukje oude stadswal, om opnieuw de afdaling in te zetten richting de Vesder. Doorheen de golvende weilanden (met mooie 'milka-koeien') wanen we ons precies even in Oostenrijk aan de voet van één of andere Alpenberg - maar dan zonder de piek die erachter uitpuilt. Nabij een boerderij verlaten we de weilanden om via het doodlopende straatje 'Sur Les Sarts', een tunneltje te nemen onder spoorlijn L37.
Rechts van ons zien we een vervallen gebouw staan dat ooit het Preventorium van Dolhain was en diende in tegenstelling tot een sanatorium voor het voorkomen van verdere besmetting met tuberculoze. Vooral bedoeld voor kinderen, maar ook voor wat volwassenen - stonden er vanaf 1956 een honderdvijftig bedden ter beschikking om een 3 tal maand geïsoleerd te leven. In 1979 sloot het Preventorium voorgoed zijn deuren om via verschillende eigenaars tot dit vervallen gebouw te komen.
We steken voor een laatste keer de Vesder over (en de N61), om doorheen Bois Saint-Jacques te stappen richting een rotsig stukje - Nez de Napoléon. Via een technischer pad bereiken we opnieuw een prachtig vergezicht, maar ditmaal richting de Ardennen. Een leuke trail brengt ons naast het stroompje 'Pancherelle' verder doorheen dit bos nabij Bilstain. We horen in de verte motoren van het Domaine Enduro de Bilstain waar trialmoto's, quads, 4x4 en motorcrossers zich kunnen uitleven op dit heuvelachtig gebied. We volgen de rand van dit domein om in de dorpskern van Bilstain te komen.
Dit Oudnederlandse landbouwdorp Bilstain of 'Gegroefde Steen', verwees waarschijnlijk naar de rotspartij - Nez de Napoléon. Ook de gehuchten Houyoux en Meuschemen brengen ons door dit landelijk landschap dichter bij de snelweg E40 & de hogesnelheidslijn tussen Luik en Keulen. Net voor spoorlijn L37 volgen we opnieuw een leuk pad richting het station van Dolhain-Gileppe om onze zonnige wandeling van 18,5 km af te ronden.
We kunnen tevreden nagenieten van een mooi stukje vakantie-in-eigen-land-gevoel in deze Vesdervallei op de grens van 'Het Land van Herve' en de Ardennen. Een streek die we zeker nog is komen verkennen, maar dan nog iets noordelijker - op aanraden van een sympathieke lokale landbouwer.
